1⃣ کربنات سدیم » گیرش سیمان را تسریع می کند، با حداکثر غلظت 0.1%
2⃣ بی کربنات سدیم » گیرش سیمان را تسریع یا کند می کند با حداکثر غلظت 0.4% تا 0.1%
3⃣ کلرورها » تسریع در زنگ زدگی آرماتور و کابل های پیش تنیدگی. بیش از 0.06% در بتن پیش تنیده و 0.1% در بتن آرمه خطرناک است.
4⃣ سولفاتها » اثر نامطلوب روی بتن، به ازای هر 1% سولفات در آب، 10% کاهش مقاومت بوجود می آید.
5⃣ فسفاتها، آرسنات ها و براتها » افزایش زمان گیرش، حداکثر غلظت 0.05%
6⃣ نمک های مس، روی، سرب، منگنز، قلع » افزایش زمان گیرش. حداکثر غلظت 0.05%
7⃣
آبهای اسیدی » در صورت وجود اسید کلریدریک و اسید سولفوریک و سایر اسیدهای
غیرآلی،حداکثر تا 0.1% بلامانع است و آبهای با 4.5ᐸ8.5 مجاز نیست.
8⃣
آبهای قلیایی » در صورت وجود بیش از 0.5% هیدروکسید سدیم و 1.2% هیدروکسید
پتاسیم (نسبت به وزن سیمان) باشد، مقاومت بتن تقلیل می یابد.
9⃣ آبهای گل آلود » قبل از مصرف از حوضچه های ته نشینی عبور داده و یا به روش دیگر تصفیه کرد.
آب دریا » با حداکثر 3.5% نمک محلول برای ساخت بتن (بدون آرماتور) بلامانع است.